Cape Hillsborough, Mackay en Rockhampton

Dag 32 - 27 november

Weer een korte nacht geslapen, maar ach wat geeft dat! Lisa werkt als zuster op de afdeling neurologie en verwijdert de hechtingen van Adinda. Ze heeft geen pijn meer wat erg fijn is! We nemen afscheid en stippelen een route uit naar Cape Hillsborough via Proserpine. Hier ligt het ziekenhuis waar we kopieën voor de verzekering moeten ophalen. Gelukkig zo geregeld! De navigatie stuurt ons vanaf Bruce Highway een unsealed road op die uiteindelijk dood loopt, haha zijn we mooi klaar mee! We rijden terug naar de snelweg en vinden al snel de juiste route. Eind van de middag komen we aan in Cape Hillsborough. We zijn hier naartoe gekomen om kangaroo's in het wild te zien op het strand bij zonsopgang. Als we aankomen op ons plekje zijn we verrast als er eentje gezellig gras zit te eten, wat een warm welkom! We maken een salade met feta en bietjes en duiken vroeg ons bed in want om 04.45 am gaat de wekker.

Dag 33 - 28 november

Als de wekker gaat schieten we onze kleren aan en snellen we naar het strand. De zon komt al op en acht kangaroo's huppen in het zand. Echt een mooi plaatje! De eigenaar van de camping zorgt ervoor dat men niet te dichtbij de kangaroo's komt en selfies met ze maakt. Dat vinden wij stiekem best jammer want een Nederlands stel had ons gisteren hele mooie selfies laten zien die wij ook graag wilden maken. We duiken Brutus nog even in om wat slaap in te halen, checken exact 10.00 am uit en ontbijten op de nabij gelegen rest area. Hier maken we een planning voor de komende week en bel ik Dingo's om onze tour naar Fraser Island in te boeken. We rijden het binnenland in richting Finch Hatton George. Hier maken we een pittige wandeling van ongeveer drie kilometer naar twee watervallen die uitmonden in een meer. Het koude water geeft ons de nodige verkoeling waardoor we weer fris en fruitig verder kunnen. We rijden door naar Mackay om net buiten de stad te overnachten op een camping naast de snelweg voor $15. Prima te doen als je met oordopjes in slaapt.

Dag 34 - 29 november

Vandaag hebben we een lange rit naar Rockhampton voor de boeg, maarliefst 4,5 uur rijden! Buiten de steden die we passeren liggen enorme suikerruitplantages met een eigen treinrails die het riet rechtstreeks naar de fabrieken brengt, leuk om te zien! We lunchen bij een rest area langs de weg met nieuwsgierige vogeltjes. Eind van de middag komen we aan in de stad. Rockhampton staat bekend als steak capital. Je schijnt hier op elke hoek lekkere biefstuk te kunnen eten. Voorderest valt er niet veel te doen en aangezien we niet zo'n trek hebben in een homp vlees rijden we snel door naar onze slaapplek. We hebben op Wikicamps een camping gevonden waar je als je een drankje in de bar drinkt gratis kunt staan, helemaal prima! Bij aankomst zien we dat de camping pal naast de weg en het spoor ligt... nouja we doen het er maar mee. Naast ons staan er vijf vissermannen op leeftijd die hun hele handel hebben uitgestald. We beginnen met het maken van ons avondeten als één van de vissersmannen ons komt storen: what's for tea girls? (Tea is hier een ander woord voor avondeten.) Hij vertelt enthousiast dat ze vandaag mudcrab hebben gevangen en vraagt ons of we dat al eens gegeten hebben. Uhm nee... hij staat erop dat we proeven, ze hebben namelijk net de krabben gekookt. Dit aanbod slaan we natuurlijk niet af! Hij breekt de poten van de krab open zodat we het vlees eruit kunnen plukken, het smaakt heel erg lekker! Na een praatje over onze reisplannen keren we terug naar onze tonijn salade die een beetje in het niet valt bij wat we net hebben gegeten haha. 'S avonds drinken we een appelcider aan de bar waar vrijwel alleen maar locals zitten. We schrijven onze dagboekjes en spelen het spelletje regenwormen. Dezelfde vissersman komt naar ons toe en vind dat we Australisch Gold XXXX bier moeten drinken en koopt er twee voor ons. De locals zijn echt heel vriendelijk! Niet veel later komt de eigenaresse van de bar naar ons toe en vraagt of we onze camper van binnenuit op slot kunnen doen. Uhm ja... hoezo?! Deze middag is er een man in de bar geweest die teveel heeft gedronken en te voet met een kwade dronk is weggegaan. Zijn auto staat hier nog en ze verwachten dat hij terug zal komen om deze op te halen... God god hebben wij weer! Ik schiet in de lach en Adinda in de stress. Helemaal als een trucker naar ons toe komt met een knuppel en deze aan ons geeft zodat we onszelf kunnen verdedigen mocht dit nodig zijn. Jeetje ze verwachten dat hij gevaarlijk is, dit is niet zo best... Gelukkig slapen de vissersmannen en de eigenaren van de bar dicht in de buurt. Als we onze biertjes op hebben sprinten we met knuppel naar de camper en doen snel alle deuren op slot en de gordijntjes goed dicht. Tanden poetsen doen we morgenochtend wel!

P.S. Ik heb hele mooie foto's van koala's in het album geplaatst van Magnetic Island! Ook heb ik alle foto's van mijn reis tot nu toe alvast geupload (aangezien ik nu achter een computer zit en dat veel makkelijker werkt!). De verhalen bij deze foto's volgen nog, cheers!